เป็นเรื่องจริงที่ความรักดีๆ หรือคนรักที่ดีนั้น ทำให้เราอบอุ่นและรู้สึกเหมือนได้กลับถึงบ้านเสมอ ไม่ว่าจะไปอยู่ที่ไหนๆ เพียงแค่ได้มีหัวใจอยู่เคียงข้างกับคนเราที่เรารักใคร่ใกล้ชิด ผูกพัน และไว้ใจ ทุกแห่งหนก็ไม่ต่างกับบ้านของเรา เพราะความมั่นคงปลอดภัยทางอารมณ์คือเงื่อนไขที่ทำให้คนเรารู้สึกถึงความสุข
ใครที่ชื่นชมซาบซึ้งไปกับอารมณ์ ‘ถึงบ้าน’ จากเพลง LUCKY ของ Jason Mraz ที่ร้องคู่กับ Colbie และปล่อยใจนึกถึงคู่รักแสนโชคดีที่เสน่หาอาวรณ์ เข้าอกเข้าใจกัน เป็นมิตรแท้ และเป็นคู่แท้ เป็นที่พึ่งพิงของกันและกัน เป็นความมั่นคงที่อ่อนหวานรัญจวนใจ ผูกพันกันไปชั่วนิรันดร์ … เมื่อฟังเพลงจบและรอให้หมอกควันโรแมนติกจางสักนิดก็อาจจะนึกสงสัยถึงที่มาของเพลงนี้ และถามตัวเองว่า Jason Mraz ได้แรงบันดาลใจในการแต่งเพลงนี้มาจากที่ใด หรือว่าเขาโชคดีได้พบกับคู่แท้ ผู้เป็นทั้งคนรักและเพื่อนที่ดี ซึ่งจะอยู่เคียงข้างเขาไปตราบชั่วฟ้าดินสลาย จนอยากจะแบ่งปันความสุขอันอิ่มเอมจากความรักดีๆ นั้นให้กับโลก ???
คำตอบคือ…เปล่าเลย Jason Mraz แต่งเพลงนี้ขึ้นมาจากความคิดถึงคนรักในอดีตผู้ล่วงลับ ข้อมูลจากหลายบทสัมภาษณ์ไม่ได้ระบุว่า เขาหรือเธอผู้เป็นแรงบันดาลใจให้ Jason เขียนเพลงนี้มีชื่อเรียงเสียงไร และเคยมีประสบการณ์ความรักอันแสนสมบูรณ์แบบร่วมกันยาวนานแค่ไหน แต่ที่แน่ๆ ก็คือผู้เขียนเพลงไม่ได้แต่งเพลงนี้เพื่อสรรเสริญบูชาความรักที่มีอยู่จริง ณ ปัจจุบัน
คนที่เคยรัก และเคยปล่อยให้ความรักพัฒนาไปสู่ขั้นของชีวิตคู่ ความสัมพันธ์ฉันท์คนรักลอกคราบ ออกมาจากดักแด้กลายเป็นคู่ครอง เป็นพ่อแม่ ไปจนถึงวันที่เป็นปู่ย่าตายาย ย่อมเข้าใจดีว่ารายละเอียดของสิ่งที่เรียกว่ารักนั้นมีมิติที่หลากหลายกว่าแง่มุมอันอ่อนหวานอยู่มากมาย
ความบังเอิญที่ทำให้คนสองคนรักกัน ตัดสินใจมีชีวิตคู่ร่วมกัน อาจไม่บังเอิญทำให้คนสองคนนั้นเข้ากันได้ดีเสมอไปหรือเห็นดีเห็นงามตามกันไปได้ในทุกเรื่อง ความคาดหวังที่แตกต่างกัน ความไม่สามารถเข้าใจกันได้ในห้วงความคิด บทบาททางสังคม หรือแม้แต่ความแตกต่างระหว่างเพศ ฯลฯ ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นปัจจัยที่ทำให้คนเราต้องพยายามปรับตัวเข้าหากัน โดยมีเหตุผลจากความรักเป็นเงื่อนไข คนสองคนที่บังเอิญมีแง่มุมเข้ากันได้มากกว่าแง่มุมที่เข้ากันไม่ได้ มีแนวโน้มที่จะอยู่กันยืด ส่วนคนที่มีเรื่องเข้ากันไม่ได้มากกว่าเรื่องที่เข้ากันได้ ก็มีแนวโน้มที่จะอยู่กันไม่ยืด แม้จะไม่เสมอไป แต่ก็เป็นสิ่งที่เห็นกันได้ส่วนใหญ่
ในอารมณ์พิศวาส เราอาจเชื่อได้ว่า พระเจ้าได้สร้างเรามาเพื่อเคียงคู่กับใครบางคนด้วยความรักความเข้าใจไปชั่วชีวิต แต่ในความเป็นจริงของโลก เราไม่ได้เป็นคนของใคร และไม่เคยมีใครเป็นของเราได้อย่างแท้จริง เพราะบางครั้ง แม้แต่ตัวเราหรือใจเราก็อาจไม่ได้เป็นของเราตลอดเวลาเสียด้วยซ้ำ การจะคาดหวังว่า ใครจะมาเข้าอกเข้าใจ หรือตอบสนองความคาดหวังของเราได้ตรงจุดทุกประเด็น ซึ่งเป็นความโชคดียิ่งกว่าถูกล็อตเตอรี่รางวัลที่หนึ่งอย่างเพลง LUCKY นั้น เป็นเพียงความคิดคำนึงที่ไม่มีวันเป็นจริง และถ้าฟังให้ละเอียดก็จะยิ่งเข้าใจว่า คู่รักที่มองเห็นแต่ข้อดีของกันและกันอย่างในเนื้อเพลงนั้น อยู่ห่างไกลกันจนต้องฝากความรักถึงกันผ่านสายน้ำและสายลม ปล่อยให้จินตนาการและความคิดถึงระบายภาพอันสวยงามของกันและกันอย่างเพริดแพร้ว จึงไม่น่าแปลกใจที่จะปรากฏเป็นภาพคู่รักอันสมบูรณ์แบบให้เขาทั้งสองรู้สึกว่าตัวเองนั้นช่างโชคดีเสียเหลือเกิน นั่นก็เพราะเป็นภาพของคนรักในอุดมคติที่เขาวาดกันขึ้นมาเอง ก็ไม่แน่ว่า ถ้าหนุ่มสาวคู่รักในเพลงได้มาอยู่ใกล้ระดับที่ได้กลิ่นลมหายใจกันทุกวัน จะยังรู้สึกอิ่มเอมกับรักที่วาบหวามซึ่งทำเคยทำให้เขารู้สึกว่าตัวเองเป็นคู่ที่หวานสุดๆ ในจักรวาลอยู่หรือเปล่า
ความโชคดีที่พร่ำเพ้อกันในเพลง LUCKY จึงไม่ใช่การชื่นชมถึงความเป็นคู่รักที่สมบูรณ์แบบ หากเป็นบทสรุปแห่งความโรแมนติกอันแสนเศร้าสำหรับหัวใจทุกดวงว่า…
ความรักที่แสนดีนั้น…มีอยู่เพียงแค่ในจินตนาการ
——————————————————————————–
วันที่ 20 มกราคม 2554
ผู้เขียน : วีร์วิศ
http://www.v-vis.com
