Red wing หรือ ยุทธการปีกแดง เป็นหนังสือเกี่ยวกับสงครามชื่อดัง บอกเล่าถึงปฏิบัติการที่เป็นที่จดจำของชาวอเมริกัน เป็นความสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ที่สุดครั้งหนึ่งของกองทัพสหรัฐเมื่อปี2005 เขียนโดย มาร์คัส รัทเทรล ผู้รอดชีวิตจากเหตุการณ์ดังกล่าว
ภารกิจนี้ถูกตั้งชื่อว่า Red wing เพื่อตามล่าตัว อามัด ชาห์ หัวหน้าคนสำคัญของกลุ่มก่อการร้ายตาลีบันที่สังหารนาวิกโยธินสหรัฐไปมากมาย ในพื้นที่ประเทศอัฟกานิสถาน นายทหารสี่นายถูกส่งให้เป็นแนวหน้าไปสำรวจพื้นที่และสืบข่าว แต่กลับติดอยู่ในวงล้อมของกลุ่มตอลีบันจนเกิดการยิงต่อสู้อย่างดุเดือด นำมาซึ่งการสูญเสียหน่วยซีล11นายและหน่วยไนท์สโตลเกอร์อีก8นายของฝ่ายสหรัฐ เมื่อถูกมาทำเป็นหนัง ปีเตอร์ เบิร์ก ผู้กำกับทำให้ Lone Survivor เป็นภาพยนตร์แอ็คชั่นดราม่า ที่เน้นเล่าเรื่องราวความผูกพันธ์และความกล้าหาญของนาวีซีลสหรัฐฯ และไม่ไปแตะต้องประเด็นทางการเมืองมากนัก โดยอีกนัยหนึ่งก็เพื่อเชิดชูเกียรติของผู้เสียชีวิตอุทิศให้กับครอบครัวของพวกเขา
ดังนั้นสโคปของหนังหนังจึงลดลงมาโฟกัสที่ นาวีซีล4นาย หน่วยแรกของปฏิบัติการณ์เรดวิงค์ที่เข้าไปในหุบเขา Sawtalo Sar เรือเอก ไมเคิล เมอร์ฟี่ (เทเลอร์ คิทซ์) หัวหน้าทีม, จ่าแดนนี่ ดีซท์ (เอมิล เฮิร์ทซ) ดูแลเรื่องการสื่อสาร , จ่าแมธธิว เอ็กเซลสัน คุ้มกันความปลอดภัย (เบน ฟอสเตอร์) และ มาร์คัส รัทเทรล (มาร์ก วอลห์เบิร์ก) พยาบาลเสนารักษ์ ซึ่งระหว่างที่พวกเขากำลังสอดแนมหมู่บ้านของกลุ่มตาลีบันอยู่บนเขาและติดต่อกับฐานทัพไม่ได้ บัญเอิญมีชายชรากับเด็กสองคนพาแพะมากินหญ้าบนเขาจึงมาพบพวกเขาเข้า ทั้งสามเป็นชาวตาลีบันจึงถูก4นายทหารกักตัวไว้ แมธธิว เถียงกับ มาร์คัส เรื่องทางออก เขาเสนอให้ฆ่าปิดปากเพื่อความปลอดภัย แต่ มาร์คัส ค้านว่าเป็นสิ่งที่ไม่ยุติธรรมหากต้องสังหารคนแก่กับเด็กที่ไม่มีอาวุธ แม้จะมัดไว้สามคนนี้ก็คงตายจากอากาศหนาวหรือหมาป่า สุดท้าย ไมเคิล หัวหน้าทีมตัดสินใจปล่อยทั้ง3ไป โดยพวกเขามีเวลาเพียงครึ่งชั่วโมงในการออกจากพื้นที่ ก่อนที่คนเลี้ยงแพะจะเอาเรื่องนี้ไปบอกกลุ่มตาลีบันให้ขนกองกำลังนับร้อยมาตามล่าพวกเขา แม้ได้ทำความดี แต่โชคไม่เข้าข้างทั้งสี่เลย นอกจากจะติดต่อขอความช่วยเหลือไม่ได้ กลุ่มตาลีบันที่ชำนาญพื้นที่กว่าใช้เวลาไม่นานก็ตามหาพวกเขาเจอ
บทหนังค่อนข้างเข้มข้น แอ็คชั่นดุเดือดเร้าใจสมจริงมาก น่าจะถูกใจคอหนังบู๊ ยิ่งคุณรู้เรื่องเกี่ยวกับภารกิจนี้น้อยเท่าไหร่ก็ยิ่งลุ้นระลึกมากเท่านั้น แม้ว่าในช่วงกลางกับท้ายหนังจะเต็มไปด้วยความรุนแรง แต่ในช่วงแรก วีดีโอถ่ายทำการทดสอบร่ายกายและจิตใจของหน่วยซีล กับการเล่าเรื่องส่วนตัวของทหารหลายๆคนในแคมป์ฝึกก็เผยให้เห้นแง่มุมที่อ่อนโยนบางอย่าง ทำให้คนดูเข้าใจว่าพวกเขาก็เป็นคนธรรมดาเหมือนเรา มีครอบครัว มีคนรัก เพียงแต่พวกเขามีอาชีพเป็นทหาร เมื่อเทียบกับ Zero Dark Thirty (ปฏิบัติการหอกของเนปจูน) ที่ถูกนำมาสร้างเป็นหนังเช่นกัน Lone Survivor เน้นการนำเสนอภารกิจภาคสนาม จึงดูสนุกกว่า ส่วนตัวคิดว่าหนังเรื่องนี้ดีไม่แพ้ The Hurt Locker เลย เพียงแต่เชิดชูทหารอเมริกันมากไปนิด มองในมุมของสหรัฐฯฝ่ายเดียว โอกาสที่จะได้รางวัลใหญ่ในเวทีต่างๆจึงไม่ง่าย รวมถึงในบทสนทนายังมีศัพท์ทางทหารที่เข้าใจยาก และการสบถด่าพร่ำเพรื่อเกินไปหน่อย (หรือว่าจริงๆทหารมะกันเขาหยาบใส่กันตลอดนะ)
ชอบความละเอียดของภาพ ในฉากที่4ทหารโดนปิดล้อมยิงถล่มด้วยกระสุนและระเบิดจากทุกทิศทุกทางจนต้องโดดจากที่สูงเอาตัวรอด การตกลงมากลิ้งกระแทกก้อนหินหรือต้นไม้แต่ละครั้งนี่สะเทือนจนทำให้หลายคนรู้สึกเจ็บปวดแทนเลยทีเดียว ทว่า ก็ยังมีฉากขัดใจคนดูอย่างตอนที่หนีการไล่ล่าแต่ มาร์คัส ดันตะโกนแหกปากเรียกชื่อเพื่อนนั้น แทบอยากจะเอามือไปตีปาก จะเรียกแขกมาทำไมไม่เข้าใจ ด้านการแสดง มาร์ก วอลห์เบิร์ก เล่นเป็นทหารได้สมจริงดี ถ่ายทอดความรู้สึกหลากหลายอารมณ์ผ่านทางสีหน้าแววตาทะลุออกมาจากในสภาพหน้าตาที่แสนสะบักสะบอม เทเลอร์ คิทซ์ เท่มากๆในฉากเสียสละปืนขึ้นไปโทรศัพท์ขอความช่วยเหลือบนเขา อีกคนที่ขอพูดถึงคือ เด็กชาย จากหมู่บ้านที่ต่อต้านกลุ่มตาลีบัน ดูไร้เดียงสาน่าสงสารดี ไม่ว่าจะสงครามไหน แน่นอนว่ามันต้องเต็มไปด้วยความเหี้ยมโหด การหํ่าหั่นเอาชีวิตกัน แต่ในอีกมุมหนึ่งยังมีมิตรภาพที่มนุษย์มอบให้แก่เพื่อนมนุษย์ ขณะเดียวกันในการต่อสู้ก็ไม่ใช่การเอาตัวตัวรอดเพื่อตัวเอง ไม่ใช่การฆ่าใครเพื่อครอบครัว ทหารที่อยู่ทั้งสองฝั่งต่างกำลังทำเพื่อประเทศของเขาด้วยกันทั้งนั้น และในช่วงที่สถานการณ์ขับขันที่สุด กลับไม่มีใครคิดหนี พวกเขาสู้จนกระสุนนัดสุดท้าย ยอมตายแบบมีเกียรติ กระทั้ง มาร์คัส รัทเทรล ผู้รอดชีวิตเพียงหนึ่งเดียวจากปฏบัติการณ์นี้ก็ยังกล่าวว่า เขาได้ตายไปแล้ว ในหุบเขาแห่งนั้น นี่แหละคือวิถีของชายชาติทหาร
BUGABOO NEWS / บทวิจารณ์โดย นกไซเบอร์
สิทธิโชติ สุภาวรรณ์ (นกไซเบอร์)
จบด้านขีดๆเขียนๆ ตอนนี้ทำงานเกี่ยวกับโลกไซเบอร์ เป็นคนชอบดูหนังมาก ดูได้ทุกแนว เมื่อดูจบแล้วมีอะไรค้างคาในใจก็จะมาระบายออกลงในบล็อกส่วนตัวเงียบๆ ใช้นามปากกาว่า นกไซเบอร์
