แกเลอรี่ คุย์อัน (Galerie Quynh) มีความยินดีนำเสนอนิทรรศกาลเดี่ยวของ อูดาม ทราน เหงียน (UuDam Tran Nguyen) ร่วมกับทางแกเลอรี่ โดยนิทรรศการจะเริ่มแสดงที่ประเทศเวียดนามโดยการแสดงชุดศิลปะ Rồng Rắn Lên (หางของงู) ที่ใช้การเล่าเรื่องผ่านวีดีโอ การแสดงศิลปะ ภาพถ่ายและ รถจักรยานยนต์ที่มีถุงพลาสติกต่อจากท่อไอเสียขยายใหญ่ขึ้นและลอยในรูปแบบคดเคี้ยว คล้ายคลึงกับการเลื้อยของงู การเปรียบเทียบของเหงียนพยายามจะสื่อให้เห็นถึงความขัดแย้งของมนุยษ์กับผลิตภัณฑ์พลอยได้จากการอุตสาหกรรม ที่สร้างความเสียหายให้กับสิ่งแวดล้อมอย่างต่อเนื่อง การแสดงนิทรรศการหางของงู ได้มีการเปิดให้เข้าชมมาแล้วในหลายแกเลอรี่ชั้นนำในสิงคโปร์ (เอสพลานาด) ญี่ปุ่น (บอดี้/เพลย์/พอลิทิกส์ ที่พิพิธภัณฑ์ศิลปะโยโกฮามะ) และ ออสเตรีเลีย (เอเชีย แปซิฟิก ไทรเอ็นนอล 8 ที่ หอศิลป์ควีนส์แลนด์| แกลอรี่แห่งศิลปะร่วมสมัย)
การแสดงศิลปะชุดหางงู อ้างอิงจากการรวบรวมเรื่องราวที่ซับซ้อนในตำนานของฮินดู กรีก รวมถึงคัมภีร์ไบเบิลและเริ่องเล่าของชาวเวียดนามผู้รักชาติ ใน15นาทีแรกของนิทรรศการ เหงียนเริ่มด้วยวีดีโอที่เป็นเรืองราวการกำเนิดชีวิตของสิ่งของที่สร้างขึ้นเองและสัตว์เลื้อยคลานที่เกิดขึ้นจากควันพิษที่เล็ดลอดออกมาจากท่อไอเสียของจักรยานยนต์ ที่เปรียบเทียบให้เห็นว่า สื่งที่ให้ชีวิตก็สามารถพรากชีวิตได้เช่นกัน อีกหนี่งห้องของการแสดงจะมีการแสดงช้างสูบลมที่พองออกจนติดผนังและเพดาน (แบบจำลองตั้งอยู่ที่แกเลอรี่ คุย์อัน) ซึ่งเป็นการเปรียบเทียบของสิ่งที่เห็นได้ชัด แต่คนกลับเลือกที่จะมองข้ามไปเช่นมลภาวะและการทำลายสิ่งแวดล้อมอย่างต่อเนี่อง เช่นเดียวกับหุ่นช้างสูบลมที่พองแน่นไปด้วยการอัดเข้าไปของสารพิษและมลภาวะจากรถจักรยานยนต์ ซึ่งเมืองไซ่ง่อนมีจำนวนรถจักรยานยนต์ราว7ล้านคัน ถือว่าเกือบเท่ากับจำนวนประชากรของเมืองทีเดียว
ต่อมาในนิทรรศการจะแสดงถึงการถ่ายภาพจากดาดฟ้าที่มองเห็นทุ่งกว้างที่ถูกล้อมรอบไปด้วยรถจักรยานยนต์ เปรียบดั่งสัตว์เลื้อยคลานที่เต็มไปด้วยชีวิตชีวาและที่กำลังต่อสู้กับนักเต้นจาก pas de deux ที่ครั้งหนึ่งเคย สวยงาม มีความขัดแย้ง และเต็มไปด้วยโศกนาฏกรรม เช่นเดียวกับที่ครั้งหนึ่ง เวอร์จิล อีนีอิด พระประจำกลุ่มเลออโคออนได้กล่าวตักเตือนกลุ่มนักรบโทรจันถึงม้าไม้ที่น่าสงสัยที่ได้รับมาจากพวกกรีก หากแต่ไร้ประโยชน์ เพื่อเป็นการแก้แค้นเทพธิดาอาธีน่าได้ส่งงูทะเลสองตัวไปฆ่าเขาและลูกๆของเขา ซึ่งเปรียบได้กับความฉลาดอันเป็นที่ประจักษ์ที่สวนทางกับภูมิอากาศศาสตร์ ในขณะที่เหล่านักเต้นบิดตัวอย่างเจ็บปวดและดิ้นรนในการปราบอสูรที่ท้ายทีสุดแล้วมาจากพวกเราทุกคน และสิ่งเดียวที่ทิ้งรอยไว้ก็คือมลภาวะ
หลังจากนั้น นักขับ 44 คนที่ใส่หน้ากากครอบหน้า หมวกกันน็อค และเสื้อผ้าที่สามารถกันแสงแดด รวมถึงรถจักรยานยนต์ ของพวกเขาได้ทำการขับอย่างพร้อมเพรียงกัน โดยที่มีบรรดางูพิษแขวนอยู่เหนือผ้าคลุมหน้าและยังรัดไปถึงรอบลำคอ ถึงแม้เกือบจะมองไม่เห็นทางแต่เหล่านักขับก็สามารถเคลื่อนตัวไปบนถนนได้อย่างสง่างาม ลำดับเหตุการณ์ดังกล่าวชวนให้ระลึกถึง แถ้ง ซ้อง (Thanh Giong) วีรบุรุษในตำนานผู้ขี่ม้าเหล็กและช่วยเหลืออณาจักรเวียดนามจากการบุกรุกของต่างชาติ โดยนิทานพี้นบ้านนี่เป็นที่รู้จักอย่างดีในเด็กชั้นประถมของประเทศเวียดนาม เวอร์ชั่นดัดแปลงของเหงียนไม่ได้มุ่งเน้นไปที่ความกล้าหาญมากกว่าลัทธิล่าอาณานิคม หากแต่เป็นการเล่าเรื่องในรูปแบบการเตือนในการขอร้องให้ทุกฝายมีการเคลื่อนไหวเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อม มากกว่าที่จะมุ่งไปที่เรื่องราวของวีรบุรุษที่ถูกแต่งขึ้นมา นักแต่งเพลงอย่าง แอน ทอน (An Ton) กล่าวว่าทัศนียภาพของเสียงที่ประกอบด้วยแรงสั่นสะเทือนและสิ่งแปลกปลอมที่ประกอบเป็นเสียงหางของงู ย้ำความเชื่อว่า “ผู้บุกรุก” ที่แท้จริงนั้นยากต่อการสังเกต และการต่อสู้ก็น่ากลัวกว่ามากยิ่งนัก
โครงสร้างศิลปะของเหงียนที่จะจัดแสดงที่ แกเลอรี่ คุย์อัน (Galerie Quynh) สำหรับงานแสดง ‘หางของงู’ (Serpents’ Tails) ที่จะทำการจัดแสดงครอบคลุมพื้นที่ 4 ชั้นจนไปถึงชั้นหลังคา งานแสดงดังกล่าวได้มีการพาดพิงถึงปัญหามากมายที่ประเทศที่ทันสมัยและเจริญเติบโตอย่างรวดเร็ว ยกตัวอย่างเช่นเวียดนามต้องประสบพบเจอ นอกจากนี้ในแต่ละชั้นจะเต็มไปด้วยงานแกะสลัก และสิ่งต่างๆที่มาจากโปรเจคยักษ์ใหญ่ อย่างเช่นการเฟ้นหาจุดหมายที่น่าตื่นเต้นได้อย่างหนักแน่น ในวิดีโอของเหตุการณ์สุดท้ายเกี่ยวกับความทะเยอทะยานและความหยิ่งยโสที่มุ่งไปในทางที่ผิด เหตุการณ์ดังกล่าวก่อให้เกิดการสร้าง หอคอยบาเบล รถจักรยานยนต์ มากมายหลายคันและเหล่าบรรดางูได้ถูกประดับตกแต่งจากพื้นดินจนไปถึงดาดฟ้าบนตึกสูงตระหง่านที่ทำจากอิฐ มรสุมมืดมัวเคลื่อนผ่าน ทำให้เหล่าบรรดางูถูกปล่อยให้เป็นอิสระจากท่อพลาสติกที่ห่อหุ้มไว้ เหล่าบรรดางูกระจัดกระจายไปทั่ว เปลี่ยนรูปร่างลักษณะ และถูกโอบล้อมด้วยสิ่งรายรอบ ในที่สุดแล้ว ก่อสร้างที่ไม่ได้มีการวางแผนไว้อย่างดีได้มีการพังทลายลง เรื่องเล่าของการพยากรณ์ดังกล่าวได้ถูกทำการสอนผ่านประสบการณ์ชีวิตของคนนับล้าน ดังนั้นเรื่องดังกล่าว จึงจะไม่ใช่แค่นิทานปรัมปราเกี่ยวกับงูอีกต่อไป
เกี่ยวกับ อูดาม ทราน เหงียน
อูดาม ทราน เหงียน เกิดเมื่อปี 2514 ที่เมืองไซง่อน ประเทศเวียดนาม เขาจบปริญญาโทด้านศิลปะจากนครนิวยอร์ค (School of Visual Arts) ในปี 2548 และปริญญาตรีจาก UCLA ในปี 2545 เขายังเข้าศึกษาด้านศิลปะที่มหาวิทยาลัยในเมืองโฮจิมินห์เป็นเวลาสามปีก่อนที่เขาจะย้ายไปศึกษาต่อที่สหรัฐอเมริกา
งานแสดงของเขามักรวบรวมเรื่องราวที่เกี่ยวกับภูมิศาสตร์การเมือง สิ่งแวดล้อม และปัญหาความปลอดภัย โดยใช้สื่อแบบดั้งเดิม ซี่งมาในรูปแบบแอพลิเคชั่นรวบรวมข้อมูล ผสานเทคโนโลยีสมียใหม่ งานศิลปะของเหงียนหล่อหลอมความเป็นตะวันออก ตะวันตก ความสากลและท้องถิ่นเข้าด้วยกัน โดยใช้หัวใจหลักเป็นปัญหาต่างๆในชีวิตประจำวัน และความซับซ้อนของชีวิตในยุคแห่งความทันสมัยในทวีปเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และรวมไปถึงภาคอื่นๆด้วย
เหงียนเคยได้แสดงนิทรรศการศิลปะชั้นนำในต่างประเทศหลายครั้ง เช่น อูดาม ทราน เหงียน: ไทม์ บูมเมอแรง ฉบับเคลิฟอร์เนีย – จาก S.E.A Sea Atolls to The Next Dead Stars, พิพิธภัณฑ์ศิลปะออเรนจ์ เค้าท์ตี้ ซานตา อานา แคลิฟอร์เนีย สหรัฐอเมริกาในปี 2562; งานเทศกาลศิลปะที่ พาว์เวอร์สเตชั่น ออฟ อาร์ต เมืองเซี่ยงไฮ้ ประเทศจีน 2562, โซ ฟาร์ โซ ไรท์ (So Far So Right), Kuandu ไฟน์อาร์ต มิวเซียม เมืองไทเป ประเทศไต้หวัน 2561, ซันชาเวอร์, พิพิธภัณฑ์และศูนย์ศิลปะแห่งชาติโมริ เมืองโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น ปี 2560; Aichi Triennale: อะ เรนโบว์ คาราวาน ที่ศูนย์ศิลปะไอชิ ประเทศญี่ปุ่น ปี 2559; บอดี้/เพลย์/พอลิทิกส์, พิพิธภัณฑ์ศิลปะโยโกฮาม่า ประเทศญี่ปุ่น 2559; Fiesta Mobile, เดอะ ไฮ ไลน์ นครนิวยอร์ค สหรัฐอเมริกา 2558; Mien Meo Mieng ศิลปะร่วมสมัยจากเวียดนาม, Bildmuseet, มหาวิทยาลัย Umea ประเทศสวีเดน 2558; งานเทศกาลศิลปะเอเชียแปซิฟิกครั้งที่ 8, ควีนส์แลนด์อาร์ตแกเลอรี่ แกเลอรี่ออฟโมเดิร์นออฟอาร์ต เมืองบริสเบน ประเทศออสเตรเลีย 2558; Waltz of the Machine Equestrains, เอเชีย โซไซตี้, นครนิวยอร์ค สหรัฐอเมริกา 2557 และงานเทศกาลศิลปะ Singapore Biennale, สิงคโปร์
เกี่ยวกับแกเลอรี คูย์อัน
ได้รับการยอมรับว่าเป็นแกลเลอรี่แสดงงานศิลปะร่วมสมัยชั้นนำแห่งหนึ่งในประเทศเวียดนาม แกลเลอรี่ควินเป็นผู้สนับสนุนงานศิลปะร่วมสมัยในประเทศมากว่าสองทศวรรษ แกลเลอรี่นี้เป็นที่รู้จักในต่างประเทศจากโปรแกรมการศึกษาอย่างต่อเนื่อง ทำงานร่วมกับศิลปินที่ได้รับการคัดเลือกมาอย่างดี ทั้งที่เป็นศิลปินใหม่ ที่มีประสบการณ์มาหลายปีแล้ว และที่เป็นศิลปินชาวเวียดนามที่เป็นที่รู้จักแพร่หลาย แกลเลอรี่ยังแสดงงานของศิลปินชื่อดังจากทั่วโลก เพื่อเป็นการทำตามวัตถุประสงค์ของทางแกลเลอรี่ที่จะพัฒนาระบบนิเวศน์ที่ยั่งยืนของงานศิลปะในประเทศเวียดนาม ทางแกลเลอรี่ทำงานร่วมกับศิลปิน ภัณฑารักษ์ พิพิธภัณฑ์ และพื้นที่แสดงงานศิลปะทั้งในพื้นที่และต่างประเทศเพื่อจัดงานเสวนาและการบรรยาย รวมทั้งตีพิมพ์ข้อมูลทั้งในภาษาอังกฤษและภาษาเวียดนาม ในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2557 แกลเลอนี่ได้ก่อตั้งองค์กรการศึกษาแบบไม่หวังผลกำไรชื่อ เซา ลา ที่ในปัจจุบันมีศิลปินที่ทำงานอยู่ในเมืองโฮจิมินห์ เหงียน คิม โต ลัน และ เหงียน ดัก ดัทเป็นผู้นำโครงการ โดยเซา ลาประกอบไปด้วยหนุ่มสาวอายุน้อย ที่มีความหลงไหลในงานสร้างสรรค์ทำงานร่วมกัน
นิทรรศการ : Rồng Rắn Lên (หางของงู)
ศิลปิน : อูดาม ทราน เหงียน
วันแสดง : ตั้งแต่วันนี้ – 1 มิถุนายน พ.ศ. 2562
วันเปิดงาน : วันศุกร์ที่ 19 เมษายน ตั้งแต่เวลา 18.30 – 20.30น.
สถานที่ : แกเลอรี คูย์อัน
118 เหงียน แวน ธุ ดาว วอร์ด ดิสตริก 1 โฮจิมินห์ เวียดนาม
ผู้ติดต่อ : ซิลีน อเล็กซานเดร – celine@galeriequynh.com
เหงียน คาน หยวน – huyen@galeriequynh.com
โทร: +84 28 3822 7218
เวลา: 10.00น. – 19.00น. วันอังคารถึงวันเสาร์ และตามนัด
อูดามและแกเลอรี่ คูย์อัน ขอขอบคุณผู้สนันสนุนนิทรรศการ โซนี่ เวียดนาม, บ๊อช เวียดนาม, วีแชร์ และสถานทูตเดนมาร์คในเมืองโฮจิมินห์ และ เรดดอร์ คอฟฟี่
สื่อมวลชนสอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่
คุณปณิตา บุรกรรมโกวิท
บริษัท โทเทิล ควอลิตี้ พีอาร์ (ประเทศไทย) จำกัด
โทร. 02 260 5820 ต่อ 124 แฟ็กซ์ 02 260 5847-8
อีเมล์: summer@tqpr.com
