ไพวรินทร์ ขาวงาม

ไพวรินทร์ ขาวงาม  นักเขียนบทกวี และบรรณาธิการ เกิดในครอบครัวชาวนาจังหวัดร้อยเอ็ด จบชั้นมัธยมปลายจากโรงเรียนบ้านตาหยวก และบวชเรียนต่อจนจบมัธยมปลาย ที่มหาวชิราลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตของมหามกุฏราชวิทยาลัย สาขาวังน้อย พระนครศรีอยุธยา อยู่ช่วยฝึกสอนวิชาภาษาไทยและวรรณคดี เพื่อตอบแทนคุณสถาบันระยะหนึ่งจึงลาสิกขาบท

จากนั้นมุ่งสู่เชียงใหม่ เป็นพนักงานพิสูจน์อักษร หนังสือพิมพ์ประชากรรายวัน ก่อนเลื่อนฐานะขึ้นเป็นนักข่าว สั่งสมประสบการณ์กับหนังสือพิมพ์ท้องถิ่นเล็กๆหลายฉบับ จวบปี 2527 ตัดสินใจเข้ากรุง ทำงานฝ่ายศิลป์นิตยสารสปีดเวย์ ต่อสู้ชีวิตทุกรูปแบบ ไม่ว่าจะทำรูปเคลือบพลาสติกวางขายข้างถนน พนักงานขายไอศกรีม ปี 2528 ช่วยงานนิตยสารสู่ฝัน ปี 2531 ประจำกองบรรณาธิการวารสารปาจารยสาร ต่อมาเป็นบรรณาธิการเฉพาะกิจสำนักพิมพ์ประพันธ์สาส์น ประจำกองบรรณาธิการหนังสือดีเขต เป็นหัวหน้ากองบรรณาธิการชีวิตต้องสู้ ปัจจุบันเป็นคอลัมนิสต์อิสระ

ผลงาน
ลำนำวเนจร (2528) รวมบทกวี
คำใดจะเอ่ยได้ดั่งใจ (2529) รวมบทกวี
ไม่ใช่บทกวีจากชายป่าอารยธรรม (2530) รวมบทกวีไร้ฉันทลักษณ์
ฤดีกาล (2532) รวมบทกวี
คือแรงใจและไฟฝัน (2534) รวมบทกวี
ถนนนักฝัน (2535) รวมบทกวีประกอบภาพ
ม้าก้านกล้วย (2538) รวมบทกวี
เจ้านกกวี (2540) รวมบทกวี
ทอดยอด (2542) รวมบทความและเรื่องสั้น
เพราะภาพพูดได้ หัวใจจึงขอฟัง (2544)
ผมจรรอนแรมจากลุ่มแม่น้ำมูล (2545)
ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีรัก (2545)
ดวงใจจึงจำนรรจ์ (2547)
จิบใจ จอกจ้อย (2547)
กลอนกล่อมโลก (2547)

ม้า ก้านกล้วย เป็นหนังสือรวมบทกวีนิพนธ์ไทยร่วมสมัย ที่สะท้อนให้เห็นพลังชีวิตและจิตใจของคนชนบท ที่เข้ามาสู่เมืองด้วยความใฝ่ฝัน และความหวังถึงชีวิตที่ดีกว่า และได้กลายเป็นพลังสำคัญอันสร้างสรรค์สังคม

ผู้เขียนใช้กลวิธีทาง วรรณศิลป์ สร้างความกลมกลืนของรูปแบบและเนื้อหา ด้วยการสรรคำกวีโวหาร และลำนำแห่งเสียง ถ่ายทอดอารมณ์สะท้อนใจ ให้ผู้อ่านได้ร่วมรับความรู้สึกนึกคิด และสาระที่สื่ออย่างสมบูรณ์งดงาม

ที่มาเกี่ยวกับหนังสือ : http://atcloud.com/stories/71612
ที่มารูปภาพ : http://www.thaipoetsociety.com/index.php?topic=497.0
http://www.bansuansumbaijai.com/?page_id=49