กนกพงศ์ สงสมพันธุ์ เกิดเมื่อวันที่ 9 กุมภาพันธ์ 2509 ที่อำเภอควนขนุน จังหวัดพัทลุง จบชั้นประถมศึกษาตอนต้นจากโรงเรียนวัดไทรโกบ ประถมศึกษาตอนปลายจากโรงเรียนวัดพิกุลทอง มัธยมศึกษาจากโรงเรียนพัทลุง การศึกษาในระบบขั้นสุดท้ายสาขาวิชาบริหารธุรกิจ คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ ทว่าไม่จบ ออกมาทำงานด้านสำนักพิมพ์ในช่วงเวลาสั้นๆ ก่อนหันไปใช้ชีวิตคลุกคลีกับชาวบ้านแถบเทือกเขาหลวง จังหวัดนครศรีธรรมราช
กวีบทแรก “ความจริงที่เป็นไป” ตีพิมพ์ใน “สยามใหม่” ขระเรียนชั้นมัธยมต้น (2523) เรื่องสั้นเรื่องแรก “ดุจตะวันอันเจิดจ้า” ขณะเรียนชั้นมัธยมปลาย (2527) เป็นสมาชิกยุคก่อตั้งของ “กลุ่มนาคร” กลุ่มทำงานด้านศิลปะวรรณกรรมอันสำคัญของภาคใต้ ปี พ.ศ. 2532 เรื่องสั้น “สะพานขาด” ได้รับรางวัลเรื่องสั้นช่อการะเกด และคัดเลือกแปลเป็นภาษาญี่ปุ่น ปี 2533 เรื่องสั้น “โลกใบเล็กของซัลมาน” ได้รับรางวัลเรื่องสั้นช่อการะเกดอีกครั้ง
ผลงานรวมเล่ม “ป่าน้ำค้าง” รวมบทกวีโดยสำนักพิมพ์นาคร (2531), “สะพานขาด” รวมเรื่องสั้นคัดสรรชุดแรกโดยสำนักพิมพ์นกสีเหลือง (2524), “คนใบเลี้ยงเดี่ยว” รวมเรื่องสั้นคัดสรรชุดที่สองโดยสำนักพิมพ์นกสีเหลือง (2535), “แผ่นดินอื่น” รวมเรื่องสั้นคัดสรรชุดที่สามโดยสำนักพิมพ์นาคร (2539)
แผ่น ดินอื่น เป็นหนังสือรวมเรื่องสั้น ประกอบด้วยเรื่องสั้น 8 เรื่อง ที่สะท้อนปัญหาของชีวิตและวัฒนธรรมท้องถิ่น ทั้งในระดับปัจเจกบุคคล ครอบครัว สังคม นำเสนอชีวิตหลากหลายด้วยแนวธรรมชาตินิยม สะท้อนความคิด ความเชื่อ คุณค่า และคตินิยมพื้นถิ่นอย่างลึกซึ้งและแหลมคม ชี้ให้เห็นว่าสังคม แม้ต่างวัฒนธรรม ต่างความเชื่อ มนุษย์ก็สามารถอยู่ร่วมกันได้โดยไมตรีสัมพันธ์ เป็นเรื่องสั้นที่ มีคุณค่าทางวรรณศิลป์ การนำเสนอรายละเอียดประณีต เปิดโอกาสให้ผู้อ่านได้ใช้จินตนาการที่เป็นอิสระ ผู้เขียนใช้ภาษาถ่ายทอดเหตุการณ์และความรู้สึกได้อย่างงดงาม
ที่มาเกี่ยวกับหนังสือ : http://atcloud.com/stories/71612
ที่มารูปภาพ : http://www.thaiwriter.org
http://kiennews.exteen.com/20060228/entry
