กมลา สุโกศล

วลีที่ว่า “ เพราะชีวิตคือชีวิต ” ในบทเพลง Live and Learn ที่ขับขานโดยกมลา สุโกศล คงจะบ่งบอกได้ดี ว่าไม่มีสิ่งใดที่จะนำมาเปรียบ หรือถ้อยคำใดที่จะบรรยายความหมายของชีวิตได้อย่างครอบคลุมครบถ้วน เพราะการรู้จักและเข้าใจชีวิตไม่อาจเรียนรู้ได้จากตำราเล่มใด นอกจากการมีชีวิตอยู่และเรียนรู้ชีวิตอย่างที่เป็น ผู้ที่รู้จักชีวิตอย่างถ่องแท้เข้าใจดีว่าชีวิตมีสิ่งใหม่ให้เรียนรู้อยู่เสมอทุกลมหายใจ 

 

ไฮคลาส : อธิบายความเป็นกมลา สุโกศล

 

กมลา สุโกศล ไม่ใช่ อลิซซาเบธ เทเลอร์

 

ไฮคลาส : หมายถึงในเรื่องของสถานะอาชีพ

 

อาชีพเราก็ต้องทำ อย่างที่เรียนให้ทราบในบริษัทก็ไปแบบปกติ แต่เราก็ยังทำ มีปัญหาเกิดขึ้นนะ ดิฉันชอบแก้ปัญหา ต้องการเป็นมนุษย์ที่ดีที่สุดคนหนึ่ง เพราะชีวิตตั้งพันกว่าคนเค้าขึ้นกับเรา คือนักธุรกิจ ถ้าธุรกิจของเราไปได้ด้วยดี ทุกๆ คนก็ benefit ใช่ไหม

 

เราเป็นคนทำโรงแรมถ้าพวกทำโรงแรมด้วยกัน โอเค หรือยอมรับว่าเก่ง คุณรู้ได้ไง ก็คุณเป็นสื่อมวลชน แต่พวกเป็น fellow hotelier ด้วยกันเขาบอกว่าเก่ง คือเราจะต้องเก่งจริงๆ บางทีในกรุ๊ปโรงแรม เขาเอาดิฉันเป็นจุดทำการตลาด เมืองนอกนี่ The Kamala’s hotel โบรชัวร์ดิฉันเป็นหลักหมดเลย เพราะว่าเราไม่มีแบรนด์เราไม่ใช่ Hyatt เราไม่ใช่ Holiday Inn ถ้า Siam City who? Who Siam City ? คุณคิดว่าง่ายหรือยากกว่าเขาทำอีกสิบเท่าตัวใช่มั๊ย เค้ามีกลยุทธ์ในการทำการตลาดเหมือนเป็นปลาหมึกยักษ์ เค้ามี regional office อยู่ทั่วโลก แล้วกรุ๊ปโรงแรมของดิฉันมี 3 โรงแรม 1 , 100 ห้อง ค่อนข้างเล็กมากถ้าเปรียบกับโรงแรมเชน อย่าง Star wood

 

ไฮคลาส : การจัดสรรเวลาระหว่างธุรกิจและชีวิตส่วนตัว

 

ไม่แบ่งเป็นอย่างนี้ดีแล้ว บางทีดิฉันทำงานหลายๆ อย่างในเวลาเดียวกัน Priority เรามีเหมือนกันว่า อะไรสำคัญสำหรับชีวิตเราตอนนี้ ก็ต้องทำอย่างนั้นก่อน อย่างเช่น อาร์เซนอลเล่นกับเชลซีดิฉันชอบ ดิฉันก็จะดูทีวีก่อน เคราะห์ดีที่ฟุตบอลเล่นตอนดึกก็ได้ดู

 

ไฮคลาส : รสนิยมของผู้หญิงที่ชื่อ กมลา สุโกศล

 

ทำอะไรให้เหมาะสมกับตัวเอง เราอยากจะแต่งให้เหมือนเขาคงแต่งไม่ได้ เพราะเราต้องดูตัวเราเองเหมือนกัน ก็ได้สวยที่สุดเท่าที่ตัวเราจะทำได้ (หัวเราะ) จะสวยเท่าเขาคงไม่ได้เพราะว่ารูปร่างเขาให้ไปหมดเลย ดิฉันไม่เคยอยากเป็นคนอื่นเลย ดิฉันเป็นตัวของเราเองดีที่สุด

 

ไฮคลาส : คนเรามักตื่นมาพร้อมกับความอยากเป็นในสิ่งที่เราไม่ได้เป็น

 

ต้องทำตารางเช็คลิสต์ ว่าอะไรบ้างทำให้เรามีความสุข และอะไรที่ทำให้เราไม่มีความสุขก็ตัดออกไป หรือการเปรียบเทียบกับชีวิตคนอื่นก็ไม่เปรียบเทียบ บางทีไปเห็นคนบางคน โอ้โห..ทำไมเขาเว่อร์อย่างนี้ แต่เขาแฮปปี้ ฉันก็ทำแฮปปี้ไปกับเขาด้วย หรืออย่างเพื่อนบางคนที่เป็นเศรษฐีใหม่ ชวนมาดูบ้านเขาที่ออสเตรเลีย วู้…บ้านนี้มันเว่อร์ ! เป็นโรมันพาเลซ เขาก็โชว์ใหญ่ เราก็ว้าว ! แต่ทำให้เพื่อนฉันแฮปปี้ โอเค เขาก็แฮปปี้ได้ที่เราชอบบ้านเว่อร์ๆ ของเขา

 

ไฮคลาส : ชีวิตที่อยู่และเรียนรู้ Live and Learn ในแบบของคุณกมลา

 

คุณบอย (โกสิยพงษ์) ทำให้เสร็จหมด ทำเพลงนี้โดยนักดนตรีจากอเมริกา ไม่ได้บอกว่าคีย์อะไร ไม่ถามคีย์ดิฉันเลย อ้อก็สุกี้บอกแม่ร้องคีย์อะไรก็ได้ ว่าอ๋อ…ฉันเป็นพระเจ้าเหรอร้องอะไรก็ได้ โอเคร้องก็ร้องฉันต้องฟังก่อนนะ โอ๊ยตรงนั้นไม่ไหวสูงไป ไม่ดีเพลงไทยอ้าปากกว้างๆ ก็ไม่เพราะ ให้คอรัสร้องเมโลดี้ แล้วดิฉันเป็นแชโดว์ไล่ เพราะตอนที่ร้องจุดประสงค์ทำไงให้มันดี เพราะเราไม่เคยร้องเพลงไทย กลัวมาก กลัวไม่ดี ทุกคนก็คิดว่าเพลงนี้เป็นเพลงที่ดี จับไปใส่แทร็คที่ 4 เขากะเพลงนี้ฮิตไปอยู่แทร็คที่ 4 ตอนที่ร้องบอก โอเค ฉันต้องฟังตัวฉันเอง 5 ครั้ง ถ้าดิฉันยังไม่พอใจอย่าใส่คอรัสลงไป แล้วคุณก็ไปหาคนอื่นมาร้อง finish product มาแล้วฟังอีก 20 ที ทำดีที่สุดแล้ว หมดปัญญาที่จะทำดีกว่านั้นแล้ว เพราะว่าไม่เคยร้องเพลงไทยก็เกร็งๆ เหมือนกัน ก็ร้องไป ตอนที่ร้องไม่ได้คิดถึงคำร้องเท่าไร คิดว่าจะทำไงให้ ออกมาดีที่สุด แต่ไม่ได้คิดถึง ชีวิตคือชีวิต มีเข้ามาก็มีเลิกไป มีสุขสม…. ไม่ได้คิดถึงตอนที่ร้อง คิดถึงว่าจะถ่ายทอดอย่างไรถึงจะดีที่สุด เพราะเราไม่ใช่นักร้องเพลงไทย ให้เด็กหัวเราะว่า เฮ้ย ! ป้าบ้า ไปอยู่บ้านเหอะร้องห่วย (หัวเราะ)

 

ไฮคลาส : นักร้องบางคนหรือหลายๆ คนมักจะไม่ชอบเสียงตัวเองคุณกมลา ฟังเสียงตัวเองแล้วชอบไหม

 

ก่อนที่เราจะหลับก็เอาอัลบั้มเพลงของตัวเองใส่ทุกที อัลบั้มนู่นบ้างอัลบั้มนี้บ้าง ฟังเสียงตัวเองบ่อยๆ สิดี เราจะได้ปรับปรุงและพัฒนาตัวเองให้ดีขึ้น เราจะวิเคราะห์ตัวเองและฟังผลงานของตัวเอง 90 % ก็โอเค เราจะรู้ว่าเราจะถ่ายทอดอย่างไร เหมือน Live and Learn ที่เราปั้นมัน และเพลงนี้ก็ได้บอกกล่าวถึงประสบการณ์และมีความชัดถ้อยชัดคำทำให้คำร้องนั้นมีน้ำหนักมากขึ้นและเข้าถึงใจผู้ฟังมากขึ้น

 

ไฮคลาส : ฉายาที่สื่อตั้งให้คุณกมลา เป็น ราชินีเพลงแจ๊ส

 

ถ้าเขาอยากให้เป็นเราก็ยอมรับ ไม่เป็นไร เพราะเราเรียกว่า โอเค ดิฉันร้องหลากหลายมากเลย ร้องทั้งแจ๊ส และละตินก็ได้ ดิฉันยังร้องไม่ถึงคุณมาริสา เขาร้อง Same my classical ยังไม่ถึงตรงนั้น แต่ว่า I can do ถ้า Granada ไม่แน่จริงไม่ต้องร้องเพลงนี้ เพลงที่ยากที่สุดที่เคยร้อง คือ Granada ไม่เคยร้องสดจนกระทั่งคอนเสิร์ตปีที่แล้วที่ผ่านมา เพราะเราถือว่าเราก็เก่งเพลงแจ๊ส ถ้าไม่เก่งจริง ไม่เอาค่ะ ปัจจุบันดิฉันใช้บิ๊กแบนด์เป็นส่วนใหญ่

 

ไฮคลาส : การทำเพลงถือเป็นการทำงานหรือการพักผ่อน

 

ทำงานสนุกดี เพราะการที่ทำอัลบั้มเป็นทั้งการพักผ่อนและทำงานไปด้วย เป็นการทำการตลาดและประชาสัมพันธ์ให้เครือโรงแรมของเราเป็นอย่างดี อัลบั้มเหล่านี้ให้การกุศลหมด อาทิ ให้ศูนย์มะเร็งเต้านม สภากาชาดไทย อัลบั้มเหล่านี้ เป็นตัวทำมาร์เก็ตติ้งของ Siam City Hotels and Resorts Group คือเป็นตัวทำการตลาด อัลบั้มของคุณ กมลาเผยแพร่ไปทั่วโลกหมด

 

มีแฟนเพลงอายุต่างๆ ตั้งแต่ 8 ขวบขึ้นไป บอกนี่ต้องร้องตอนเช้าค่ะ คุณครูชอบให้ร้องเพลงนี้ เป็นคุณย่าคุณยายแล้วกลายมาเป็น Pop Artist ตอนนี้ ในวงการบันเทิงแปลกมาก คนไทยเกลียดคนแก่ เด็กเกลียดคนแก่ บอก เฮ่ ! แก่แล้วนี่ นี่แก่ อายุ 35 ไปเป็นแม่ เขาไม่เคยคิดว่าเราแก่ อย่างดีคุณป้าอะไรนั่นใช่ไหมครับที่ร้องเพลงนั่น ไม่รู้จักชื่อเรานะ เอาเศษกระดาษเก่าๆ มาให้เซ็น เราก็ค่ะๆๆ ดันไม่ยักจะถามว่าเราชื่ออะไร คุณป้าคนนั้นที่ร้องเพลงนั้นใช่ไหม บอกใช่คะคุณป้าคนนั้นใช่คะ ดิฉันชื่อ กมลา นะคะ

 

ไฮคลาส : สื่อสารกับคนต่างวัยอย่างไร

 

It just me. อย่างเมื่อคืนงานวันชาติภูฏาน ที่มากันเยอะมาก มีกลุ่มอายุ 25 ถึง 30 เป็นกลุ่มทำงาน มามะรุมมะตุ้มเราเป็นแฟนเพลงเรา กลุ่มเขาประมาณ 7-8 คน เดินเข้ามาขอลายเซ็นต์กันใหญ่เลย แต่งตัวสวยๆ กันเข้ามา ดิฉันพูดคุยในเรื่องที่ relate กับเขาได้ ไม่ใช่เราไปพูดอะไรที่เขาไม่สนใจ

 

ฉันเล่นกับหลาน 5-6 ขวบ ก็ relate กับเขาได้ ไม่ใช่เราไปคุยเกี่ยวกับหนังอีกเรื่องหนึ่งซึ่ง related ไม่ได้ เขานั่งทำตาปริบๆ อะไรอย่างนี้ หรือคุณไม่ชอบฟุตบอล ฉันไปคุยว่าอาร์เซนอล คุณก็ชักเบื่อ

 

ไฮคลาส : ในตัวคุณดูเหมือนมีความผสมผสานทั้งความเป็นผู้หญิงและผู้ชาย

 

เป็นอย่างนี้มาตั้งนานแล้ว เล็กๆ แม่ก็ให้แต่งตัวเป็นผู้ชายตั้งแต่ 2-3 ปี แต่งตัวเหมือนผู้ชาย คิดไม่ออกหรอกว่าเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย เพื่อนรักเป็นผู้ชายทั้งหมดเลย ถ้าเป็นคนไทยนะคะเพื่อนรักผู้หญิงแทบไม่มีเลย ถ้าจะมีบ้างก็เมียของเพื่อน ไม่มีเลยเพื่อนรักเป็นผู้ชายหมด แล้วถ้าเพื่อนสนิทซี้ๆ นี่ ผู้หญิงจะเป็นฝรั่งหมด

 

ไฮคลาส : ช่วงที่อยู่เมืองนอกคุณแต่งตัวอย่างไร

 

ก็แต่งตัวอย่างคุณกมลา นั่นแหล่ะ

 

ไฮคลาส : มีเวลาเครียดบ้างไหม

 

ไม่เครียดก็ทำดีที่สุดแล้ว เครียดได้ไง บางทีก็ไม่ประสบความสำเร็จเหมือนกัน ไม่ใช่ประสบความสำเร็จตลอดเวลา แต่ประสบความสำเร็จมากกว่าไม่ประสบความสำเร็จนะคะ

 

ไฮคลาส : แนวเพลงส่วนใหญ่ที่คุณร้องไม่คุ้นหู ไม่ใช่แนวตลาด

 

นี่แหล่ะคนไทยเสียอยู่อย่าง เอา I will survive เอา ( Hava ) nakila จะเอาอย่างเก่าที่เคยได้ยินอยู่อย่างนั้นแหล่ะ พลิกสมองมั้งไม่ได้หรือจำเจ จำเจ อย่างคราวนี้ก็ทำคอนเสิร์ต The Journey เดินทางไปทั่วโลกก็มีความหลากหลาย เราต้องเริ่มต้นเพลงด้วย Come fly with me อัดมาตั้งสิบปีแล้ว เป็นของแฟรงค์ ซิเนตร้า มีเพลงจากประเทศสเปน อิสตันบูล ตุรกี โมรอคโค ดิฉันเป็นประธานของสมาคมมิตรภาพไทย-โมรอคโค พยายามที่จะส่งเสริมวัฒนธรรมของประเทศเขา และทำให้เหมาะสมกับโจทย์ที่เราตั้งๆ ไว้คือ The Journey

 

ไฮคลาส : ดูเป็นคนแกร่งมาก…เคยร้องไห้ต่อหน้าคนอื่นบ้างไหม

 

เคย ! เคยพี่อี้ดตาย โอ้โฮ ! ไม่คิดเลย พี่อี้ด อรรชนนท์ นาคศรีสุขน่ะคะ เขาสนิทกับ สา (ลูกสาว) มากเลยเป็นคนออกแบบเสื้ออยู่ในแก๊งค์เดียวกัน พี่อี้ด คุณอารีย์ สหเวชชภัณฑ์ หมุย คล้ายจันทร์ โมน่า หญิงณิ ดลชัย บุณยรัตเวช กุ๊กกี้ (ทินกร อัศวรักษ์) (หัวเราะ) โจ้ – สุธีศักดิ์ ภักดีเทวา นี่เป็นแก๊งค์ของเราแก๊งค์หนึ่ง เราเป็นเพื่อนกับแก๊งค์นี้ เหมือนกัน (หยิบรูปให้ดู) โอ้พี่อี๊ด (สีหน้าเศร้า) พี่อี๊ด สายังดุพี่อี๊ดอยู่วันก่อนเค้าตาย ก็งานศพคุณปราจีน พี่อี๊ดก็ไป วันรุ่งขึ้นแกก็ตาย เราก็เรียกพี่อี๊ด ทุกคนเขาก็เรียกพี่อี๊ดหมด ตอนครบ 100 วันก็ทำบุญกันที่นี่นะคะ เพราะว่าตอนเราไปงานศพ ไปถึงก็ร้องไห้ เพราะเห็นหน้าพรรคพวกกลุ่มนี้ เห็นเค้าร้องเราก็ร้องไห้

 

ไฮคลาส : เคยเสียน้ำตาให้กับเรื่องงานหรือเปล่า

 

ไม่ ไม่ร้อง ไม่มีทาง ดิฉันไม่ร้องหรอก ร้องทำไมให้เสียน้ำตา

 

ไฮคลาส : เวลาเห็นคนร้องไห้รู้สึกอย่างไร

 

ก็ร้องไห้ไปกับเขาสงสารเขา ตอนเคนเนดี้ ( J.F.K. ) ตาย ร้องสองวันสามวันสามคืน

 

ไฮคลาส : ความคาดหวังกับสิ่งรอบตัว

 

ไม่ชอบคาดหวังอะไรสักอย่างหนึ่ง ทำดีที่สุดแล้ว ถ้าเป็นก็เป็นไปก็คือเป็นไปในทางที่ดี ถ้าเป็นไปในทางที่ติดลบ บางทีก็ติดลบบ้าง ติดบวกบ้าง ดิฉันเคยออกทีวีเร็วๆ นี้บอกว่าคนเค้ามองเรา ในตอนที่เราทำอะไรสำเร็จ ไม่รู้สิค่ะก็คนไม่รู้ เราก็เคยทำบางสิ่งบางอย่างไม่สำเร็จเหมือนกัน ส่วนใหญ่มักจะสำเร็จและที่ไม่สำเร็จก็มี แต่อะไรที่ไม่สำเร็จ คนก็ ไม่เอ่ยถึงหรือไม่เคยถาม ….เราพูดถึงก็ได้ แต่คนไม่ชอบให้เราพูดถึงสิ่งที่ไม่สำเร็จ ทำไมก็ไม่รู้ เขาชอบแบบสำเร็จ

 

ไฮคลาส : คาดหวังอะไรกับลูกๆ

 

ขอให้เขามีความสุข

 

ไฮคลาส : ทุกคนเป็นไปตามคาดหวังหรือยัง

 

ทำไมต้องคาดหวังด้วย Why? ไม่คาดหวังจะได้ไม่ผิดหวัง

 

ไฮคลาส : สิ่งที่คิดว่าตัวเองไม่สำเร็จแล้วถือเป็นบทจดจำไหม

 

ไม่ใช่บทจดจำก็พยายามแล้ว ไม่รู้จะทำอย่างไร อย่างอินชัวรันส์ หรือธุรกิจประกันภัย เป็นสิ่งที่เราเกิดมาไม่เคยทำ แล้วทางผู้ใหญ่อยากให้เรามาทำมาก อยากให้มาทำให้สำเร็จ อินชัวรันส์ตอนนี้ไม่มีแล้วขายไปหมดแล้ว

 

ดิฉันพยายาม ถ้าเรารู้บทก็ถอยไปสัก 20 ปีที่แล้ว อาจจะพยายามสุดฤทธิ์เลย ทีนี้มาถึงแค่นี้แล้ว ไม่อยากไปตั้งต้นใหม่ เอ๊ะ ! อยู่ดีๆ บอกอาชีพใหม่เอามั๊ย ไปตั้งบริษัทใหม่เป็นบริษัทจัดสวนที่เก่งที่สุดในประเทศไทย เราคิดอืม…ถึงตอนนี้ท่าจะไม่เอานะ 20 ปีมานะอาจจะลุย ก็พยายามไปหา MD หาอะไรที่ดีที่สุดแล้วมา ก็ไม่เป็นไปตามที่เราต้องการ (หัวเราะ) หรืออาจจะเราไม่มีความสนใจไม่มีมากเท่าไหร่เป็นไปได้ พอเราไม่สนใจแล้วออกมาไม่ค่อยดี ต้องสนใจเพราะอย่างนั้นอะไรที่เราไม่ชอบไม่สนใจมันจะออกมาไม่ดี ถึงลูกอยากจะทำอะไรดิฉันให้ทำหมด ไม่เคยขัดคอเลย

 

คุณไปถามดูไม่มีใครเขาอยากให้ลูกไปเต้นกินรำกินไปเป็นดาราหนังอะไรอย่างนี้ ซึ่งน้อย (น้อย วงพรู ลูกชายคนเล็ก) เป็นดาราหนัง เต้นกินรำกินคืออาชีพเขา แต่เขาทำได้อย่างดี ก็บอกยูต้องทำให้ดีที่สุดนะ ให้ I respect you ก็ Ok.

 

ไฮคลาส : อาชีพนักแสดงนักร้องในมุมมองของคนเป็นแม่เป็นอย่างไร

 

เอ้ย….(น้ำเสียงปฏิเสธ พร้อมส่ายหน้า) ไม่อยากให้ลูกเป็น อย่างคุณมาริสา (มาริสา สุโกศล หนุนภักดี ลูกสาวคนโต) ที่จริงสมัยนั้นก็ เต๋อ เรวัติ (พุฒินันท์) กับปราจีน ทรงเผ่า เห็นว่าเด็กคนนี้เก่งมากตั้งแต่อายุ 13-14 ปี เก่ง แต่คุณเต๋อและคุณปราจีนก็พยายามพูดบอกดิฉันว่า อย่าให้ไปร้องเป็นอาชีพเพราะเรามีอันจะกินแล้ว ไม่จำเป็น เมื่ออยากร้องเมื่อไหร่ก็ร้องดีกว่า

 

อาชีพซึ่งหนึ่งไม่มีความจีรังยั่งยืน ถ้าใครที่จีรังยั่งยืนก็มี เบิร์ด คนเดียวใช่มั๊ยคะ You come & go เข้ามาแล้วก็เลิกไป (หัวเราะ) ให้จีรังยั่งยืนให้เก่งจริงๆ ต้องอย่าง เบิร์ด ที่มีความขะมักขะเม้น เขาต้องการดีต้องการเก่ง เขาไปหัดเต้นอยู่กับคุณอารีย์ สหเวชชภัณฑ์ คุณอารีย์ ว่า เอ๊ ! ทำไมเราขยันมาจังเลย เขาบอกผมไม่อยากตก ผมอยากจะเก่งไปเรื่อยๆ เขาพยายามจริงๆ แต่ไม่ใช่สิ่งหนึ่ง หลายๆ อย่างต้องอำนวยด้วย ไม่ใช่เฉพาะตัวเราต้องการ อย่างนู้นอย่างนี้มันเกินไป ความจีรังยั่งยืนไม่มี

 

ไฮคลาส : คนต้นแบบรวมถึงศิลปินต้นแบบของคุณ

 

ไม่มีใครเป็นแม่แบบเฉพาะเจาะจง ดิฉันฟังหลากหลาย ดิฉันไม่เคยก๊อปปี้ใครเลย เราต้องมีสไตล์ของเราเองและพัฒนาตนเอง แล้วแต่สไตล์ไหน

 

ไฮคลาส : เวลาคุณกมลาลำบากปรึกษาใครพึ่งใคร

 

ก็พึ่งตัวเอง คนเราต้องเป็นที่พึ่งของตนเอง

 

ไฮคลาส : อย่างเช่นพ่อแม่หรือเพื่อน

 

ก็แล้วแต่ประเด็น เพื่อนก็ไม่เคย….ตอนที่ crash นะ 1997 น่ะ ตอนนั้นทูตเปรู ซึ่งตอนนี้เป็น รัฐมนตรีกระทรวงการต่างประเทศเปรูไปแล้ว เขาเป็นคาทอลิก ก็ให้เครื่องรางมาอันหนึ่งให้พก คล้ายๆ เป็นนักบุญของประเทศเปรูอันนี้นะ และก็เป็นภาษาสเปนหมด เราก็เก็บไว้ในกระเป๋า เพราะทำให้เค้าแฮ้ปปี้ และความเป็นห่วงเป็นใยของเค้าก็เป็นกำลังใจให้เราดีนะคะ

 

ไฮคลาส : ศิลปินต้องอยู่กับตัวเองบ้าง แต่ดูเหมือนคุณไม่มีเวลาอยู่คนเดียว

 

ถ้าคุณรู้สึก lonely คุณแย่แล้วล่ะ… You’ re lonely My life คืออยู่กับตัวเอง ฉันอยู่ โอ้โฮ ! พอเดินเข้าบ้านตั้งแต่สี่ทุ่มห้าทุ่ม จนถึงเช้าเราก็อยู่กับตัวเอง แล้วไม่พอหรือ อยู่ในเครื่องบินก็สิบหกชั่วโมง ยี่สิบชั่วโมงก็อยู่กับตัวเอง ดีชอบมาก โทรศัพท์ก็ไม่มี ไม่มีอะไรมารบกวนเลย

 

ไฮคลาส : คุณกมลาฟังเพลงลูกทุ่งหรือลูกกรุงบ้างไหม

 

บางทีลูกทุ่งมันๆ ก็ฟังบ้าง เคยชอบอาภาพร นครสวรรค์อยู่พักหนึ่งไปกดทีวีดู เออ ! สนุกดี (หัวเราะ) สนุกดีดูเขาแล้วรู้สึกสนุกดี ก็เป็นเพลงๆ นะคะ เออ ! เพลงลูกกรุงไม่ค่อยจะเพราะเท่าไรนัก ตอนนี้พวกดาราถึงอยู่ไม่ได้เลย

 

ไฮคลาส : คุณกมลา ชอบศิลปะ แต่มีจุดพลิกผันให้ต้องรับผิดชอบธุรกิจ

 

ตอนนั้นชอบหรือไม่ เพราะเรารู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ ฉันอยู่เมืองนอกนี้หาสตางค์ได้ทั้งนั้นเลย ทำได้หลายๆ อย่างในเมืองนอก ดิฉันเป็น entertainer และสามารถให้ความรู้รอบตัวมาก กับผู้ฟัง ฉะนั้นหลายสมาคมก็ชอบเชิญดิฉันให้ไปบรรยาย เพราะดิฉันสามารถให้ทั้งความบันเทิงและสาระด้วย

 

ไฮคลาส : กับงานโรงแรม passion เป็นอย่างไร

 

ทำทุกอย่างต้องมี passion ไม่งั้นทำไม่ได้ดี ทีแรกไปทำรถยนต์ ก็รู้ว่ารถมี 4 ล้อ และมันวิ่งไปได้ รู้แค่นั้น เขาไม่มี knowledge ให้อะไรเลยสักอย่าง ไปถึงก็ไปคลำเอาเอง แล้ววันหนึ่ง (คุณพ่อ) ก็บอกว่า พ่อไปซื้อที่พัทยาแล้ว ไปดูสิ เราก็ถามว่าไปดูทำไม พ่อให้ไปสร้างโรงแรมให้ที ก็ยังถามว่างานโรงแรมเป็นอย่างไร ต้องไปหาข้อมูลเองว่างานโรงแรมคืออะไร ให้ไปกู้เงินเอง และไปสร้างโรงแรมให้พ่อที

 

ไฮคลาส : แสดงว่าสิ่งที่ทำไม่ได้เกิดจากการบังคับ

 

คุณพ่อบอกให้ทำน่ะ ท่านบังคับสิ พอทำธุรกิจรถยนต์ไปแล้ว ก็บอกเอาไปซื้อที่ที่หนึ่ง สร้างเสร็จแล้ว (หัวเราะ) ก็บอกนี่พ่อให้ไปซื้อที่ดินอีกแล้ว เราบอกจะสร้างทำไมอีกหลังหนึ่ง มีหลังหนึ่งแล้ว มีเบย์ชอร์แล้ว (สยามเบย์ชอร์รีสอร์ท แอนด์สปา พัทยา) ก็ทำไปเถอะอีกหลัง (คุณพ่อก็พูด) ไม่รู้ถ้าไม่ทำเดี๋ยวพ่อไปให้คนอื่นเขามาทำให้ เป็นอย่างนี้ตลอดเวลา “ ดิฉันไม่ทำก็ได้แต่พ่อจะให้ญี่ปุ่นมาทำให้ ” พ่อมี contact กับญี่ปุ่นเยอะมาก ถ้าเราไม่ทำก็จะหาคนอื่นมาทำ โอเค ทำก็ทำ สั่งให้ทำก็ทำ ดิฉันเป็นคนไม่เคยเครียด ทำไมต้องตั้งเป้า ทำไมมันต้องอย่างนู้น ต้องอย่างนี้ ต้องออกมาอย่างนั้นอย่างนี้ ทำดีที่สุดแล้ว บางครั้งจะทำให้ประสบความสำเร็จทุกครั้งไม่ได้หรอกค่ะ

 

ไฮคลาส : ไม่กังวลเรื่องธุรกิจเป็นเพราะคุณจัดการไว้ดีแล้ว

 

เราทำทุกอย่างไว้ดีที่สุดแล้ว หากทำไม่ดีไม่อยากทำ ต้องการทำฐานให้ดีสำหรับลูกๆ อย่างเครือโรงแรมจะทำมาตรฐานสากลเลย อย่างโรงแรมของเราสามแห่งนี้มีมาตรฐานสากลหมด อย่างโรงแรมสยามซิตีได้ระดับ 5 ดาว ปัจจุบันสยามเบย์ชอร์ สยามเบย์วิว ได้ 4 ดาว ดิฉันคิดว่าอีก 3 ปีจะทำให้เป็น 5 ดาว ot8t

 

ไฮคลาส : ช่วงที่สวยงามที่สุดในชีวิต

 

โอ๊ะ ! รู้สึกตลอดเวลาเลย ยังอยากตายแล้วเกิดใหม่อีกทีหนึ่งอีกชีวิตหนึ่ง ยังไม่จบ ยังไม่เสร็จน่ะ ฉันยังอยากทำโน่นทำนี่ แต่ไม่มีเวลาพอ เคาท์เตอร์ที่บ้านนะมีทีวีอย่างนี้ ฉันชอบนั่งบนเคาท์เตอร์ทำงานเซ็นเอกสารไปด้วย (ทำท่าทางประกอบ) มีคนงานที่บ้านที่เก่งมากเลย เซ็นปึกส่งไป คุณค่ะตรงนี้ยังไม่เซ็นเลย และก็ดูทีวีด้วยอะไรด้วย หนังสือพิมพ์ไม่ได้อ่านสองฉบับวันนี้โง่แล้ว เรารู้สึกอย่างนี้นะต้องอ่าน Post ( Bangkok Post ) เนชั่น ( The Nation ) ด้วยทั้งสองฉบับ ภาษาไทยอ่านแล้วเหนื่อย อ่านช้า หนังสือพิมพ์ภาษาไทยอ่านยาก ถ้าเป็นแม็กกาซีนไม่ยาก แต่เป็นหนังสือพิมพ์โอ้อ่านยาก ภาษาอังกฤษดิฉันอ่านไปเร็วกว่าเยอะ

 

ไฮคลาส : ความสุขของคุณ กมลา คืออะไร

 

โอ…เยอะแยะหลายอย่าง บางทีเราอยู่กับครอบครัวก็มีความสุข อยู่กับหลานๆ ก็มีความสุข แต่ถ้าเริ่มปวดหัวก็ไม่เอาแล้ว ไปทางอื่น (หัวเราะ) บางทีพวกเขาจะทำให้ทำเราปวดหัวเหมือนกันนะ ก็บางทีดื้อและซนอะไรอย่างนี้ เด็กจะดีอยู่อย่างหนึ่งคือไม่ค่อยจะเถียง แต่เดี๋ยวนี้เริ่มเถียงแล้ว เมื่อก่อนนี้ โอเคๆ ไปไหนไปด้วยกันไปกับเขา นี่มีความสุขมาก ก็มีความสุขได้อยู่กับหลานนะคะ

 

ฉันอยู่กับลูก ความสุขก็อีกอย่างหนึ่ง บางทีพวกเขาเถียงเรา ก็ขี้เกียจพูดกับเขา แต่เด็กพวกนี้จะไม่เถียง (หัวเราะ) สนุกดี ดิฉันนั่งฟังเพลงดีๆ ก็เป็นความสุข นั่งทำงานกับลูกน้องก็มีความสุข เมื่อกี้มีปัญหาฉันก็มานั่งแก้ปัญหาให้ แก้ปัญหาได้ก็มีความสุข ก็ไม่เชิงแก้ปัญหาให้ช่วยกัน บางสิ่งบางอย่างที่เขาพูดกันมันติดอยู่ตรงนี้ (ชี้ที่ศีรษะ) เอ๊ะ ! ฟินแอร์จะว่ายังไง ทำงานกับเขามา 20-30 ปี ขึ้นราคาที 30 % เขาไม่ยอมรับ จะทำยังไงดี เดี๋ยวจะไปพบ เดี๋ยวจะไปเซ็นสัญญาที่เบอร์ลินอีกที่ อย่างนี้ค่ะได้ช่วยกันแก้ปัญหาก็สนุก ประชุมกับลูกน้องก็มีความสุข ไปพัทยามีความสุขมากเพราะว่าเราได้ปรับปรุงก่อสร้างตลอดเวลาเลย ทำโน่นทำนี่ทำสระน้ำใหม่ทำไปเรื่อย ตรงนี้ตั้งสปา ขยายห้องอีกร้อยห้อง ฉันชอบอะไรที่ดีๆ ที่กรรมการคนอื่นเขาไม่เอา ดิฉันทำหมดน่ะ dirty work

 

ความจริงคือความจริง ความยุติธรรมในโลกนี้ต้องมี ฉันเชื่ออย่างนั้น จะเห็นว่าฉันเจริญขึ้นมาได้นะเพราะอะไร หนึ่งเป็นคนใจบุญ สองสปอร์ตมากเลย สามยุติธรรม เท่าที่จะเป็นได้ บางทีดูแล้วอาจจะไม่ยุติธรรมไม่ถ่องแท้เท่าที่ควร แต่ดิฉันพยายามจริงๆ ดิฉันนับถือทุกอย่างหมดที่ดี เลขาฯ ฉันตกบันไดนะข้อเท้าหักใส่เฝือก ผู้ช่วยดิฉันตกรถเมล์ ดิฉันตกบันไดบนเวทีในวันซ้อมคอนเสิร์ต บันไดสวยงามแต่ก็ตก ตุ๊บ ตุ้บ ตุบ ตุ้บ ตุบ ตุบ ตุบ ตุบ คนที่มาดู โอ้โฮ คอนเสิร์ต cancel มองแล้วไม่มีทาง อาต้อย (คุณกมลาเอง) ยั้งต้องล้มป้าบเบ้อเริ่มอย่างนี้ ระหว่างที่ดิฉันตกลงมาบนพื้นแล้ว คราวนี้ นึกในใจ ทำไมมันไม่ล้มล่ะ I don’t know ในวันเดียวกันนะเกิดเหตุการณ์ขึ้นอย่างนี้

 

ถ้าวันไหนเรามีความรู้สึกว่าเราไม่ได้ทำอะไรที่มีประโยชน์ให้กับใครเขา ให้กับตัวเองหรือองค์กรมีความรู้สึกว่าวันนั้นไม่ได้ทำอะไร บอกหลายทีแล้ว ถ้าคุณมีหมดคุณต้องให้ การที่มีหมดแปลว่าไม่ใช่มีเงินทอง ลูกสี่คนทำมาหากินดีหมด หลานอวัยวะครบ 32 ทั้ง 5 คนนี่นะ

 

อาจจะชาติก่อนเป็นมุสลิมหรือเปล่าไม่รู้ มุสลิมนี้ต้องให้กี่เปอร์เซ็นของรายได้ก็ไม่ทราบให้กับสังคม ไปอะไรอย่างนี้ คนไทยก็มักจะให้ตามวัดวาอาราม ส่วนมากดิฉันจะบริจาคจะให้ไปทางการศึกษา หรือให้ไปอะไรต่ออะไรซึ่งช่วยคนส่วนใหญ่ๆ ได้ เช่น อย่างมอบให้ศูนย์มะเร็งเต้านม สภากาชาดไทย ที่โรงพยาบาลจุฬาฯ ใครไปก็ได้ใช้ประโยชน์

 

ไฮคลาส : สิ่งที่เป็นของจริงกับสิ่งที่เป็นมายาสำหรับคุณกมลา

 

ดิฉันไม่มีมายาในชีวิตนี่ ไม่มี

 

ไฮคลาส : ถ้าทุกสิ่งทุกอย่างสำคัญหมดคุณจะเลือกสิ่งไหน

 

ไม่ทิ้งสักอย่างหนึ่ง I like what I do. I like who I am. ขอบคุณถ้ามีพระเจ้าก็ขอบคุณพระเจ้า ขอบคุณอะไรก็แล้วแต่ที่วันนั้น เราทำไมไม่มีทางไม่ล้มเลยทำไม ไม่ล้มล่ะ .o;yooyhomujzjko,k

 

ไฮคลาส : สิ่งที่ทำให้คุณกมลารู้สึกอย่างวินาทีนี้ได้คืออะไร ก่อนที่จะเข้าใจชีวิตของคุณ กมลา ต้องผ่านอะไรมาก่อน

 

แหม…ทำไมต้องผ่าน ทำไมต้องเข้าใจ ไม่มีไม่เคยเป็นอย่างนั้นน่ะ ทำไมคุณไม่เข้าใจชีวิตคุณ ถ้าไม่เจอมันไม่ใช่ชีวิต คุณไม่เจอได้ไงเล่า ก็จะต้องเจอเพราะเป็นเรื่องธรรมดา อย่างเมื่อวันก่อนตู่ (เลขาฯ) ทำปิรามิดจำลองจากอิตาลีแตก ร้องไห้ใหญ่ แล้วก็บอกจะไปซื้อมาให้ เราก็ว่าฉันซื้อมาจากฟลอเรนซ์อิตาลี ไม่รู้จะไปซื้อยังไง ของนอกกาย ตู่สำคัญกว่าเยอะแยะ แค่ปิรามิดบ้าๆ อันเดียว ฉันอาจจะ upset ก็แค่นาทีเดียว

 

เราก็ชอบของสวยของงามอะไรอย่างนี่ ทำไมฉันรักศิลปะ ทำไมรักสวยรักงาม ทำไมอยากแต่งตัวดีๆ ใส่แหวนบ้าอะไรก็ไม้รู้ใส่แหวนก็ไม่จำเป็นต้องแพงน่ะ บางวันก็ใส่ของเก๊ ของเก๊มันทำส้วยสวย (หัวเราะ) ของจริงทำไม่ได้ บางทีของเก๊ ราคาแค่พันบาทแต่ส๊วยสวย ของจริงไม่ได้ด้วย บางวันดิฉันก็ใส่เก๊หมด ก็แล้วแต่ใส่อะไร (หัวเราะ) หยิบๆ มาแล้วถ้าไม่เข้ากันก็โอเค ก็ใส่อันที่เข้ากันมา โดยที่ไม่จำกัด วันดีๆ ก็ใส่เก๊ไปเพราะสวยเพราะเราชอบ

 

ไฮคลาส : อย่างคุณกมลาถ้าบอกว่าเป็นคนรวยจริงไหม ร่ำรวยไหม

 

ความรวยไม่ได้ทำให้มีความสุข ดิฉันอยากมีความสุขมากกว่า

 

ไฮคลาส : ตอนสาวๆ ไม่ถูกทาบทามไปเล่นการเมืองบ้างหรือ

 

ดิฉันไม่ได้อยู่ในประเทศตั้งนานนะคะ เพิ่งกลับเข้ามากรุงเทพฯ ตอนอายุยี่สิบเก้า สามสิบ อะไรอย่างเนี้ย… คุณทักษิณก็เคยชวน บอกพี่เอาไหมตอนที่แกกำลังฟอร์มพรรคน่ะ บอก “ ดิฉันรู้ตัวดีว่าไม่เหมาะสม ”

 

ไฮคลาส : มองการเมืองเมืองไทยเป็นยังบ้าง

 

ก็ฉันขอให้ทุกคนเจริญๆ แล้วกัน (หัวเราะ)

 

ไฮคลาส : ทำไมถึงชอบพูดว่า “I don’t belong”

 

หนูสัมภาษณ์เรา เราเหมือนคนไทยธรรมดาไหม เราโตขึ้นด้วยลำขาของตัวเอง ไม่ได้มีใครเขาบอกว่าคุณต้องอย่างนู้น คุณต้องอย่างนี้ เป็นตัวของตัวเอง เข้ามหาวิทยาลัยก็เลือกมหาวิทยาลัยเข้าเอง เข้าเองหมดเลย คือ ดิฉันพึ่งตัวเองตั้งแต่อายุ 12 เพื่อนๆ สนิทกันก็อยู่ในคณะทูตานุทูตหมด นอกจากคนไทยก็เพื่อนเก่าๆ ที่เรียกว่าพวกใต้ถุน น่ะ นอกจากกลุ่มใต้ถุน ก็มีกลุ่มศิลปินที่เป็นอย่างเรา หรือคนไทยที่อยู่เมืองนอกทานอย่างเรา ตอนนี้เกษียณกันหมดแล้ว รักกัน โตกันมาไล่ๆ กันเลยตอนนี้ก็ยังรักใคร่กันอยู่

 

ไฮคลาส : คิดจะเกษียณไหม

 

ไม่มี จะเกษียณวันไหนค่ะ แปลว่าอะไร ถ้าเราหยุดเมื่อไหร่นะ พวกลูกน้องคงลากันเหมือนกัน ไม่มีใครอยากให้เราหยุดน่ะ I am a symbol คือเรานี่แหละ เราอยู่นิ่งไม่เป็น ต้องทำอะไรไปเรื่อยๆ

 

 

————————————————————–

ที่มา : นิตยสาร HI-CLASS

ข้อเขียนนี้ เป็นลิขสิทธิ์ของนิตยสาร  HI-CLASS  ห้ามนำไปลอกเลียน ทำซ้ำ หรือ ดัดแปลง โดยไม่ได้รับอนุญาต ผู้ละเมิดลิขสิทธิ์จะต้องถูกดำเนินคดีตามกฏหมาย