รักครั้งแรกน่าจะเป็นสิ่งที่สิ่งที่ฝังอยู่ในใจเราทุกคน ไม่ว่าจะบังเอิญหรือตั้งใจก็ตาม หลายคนมีโอกาสได้บอกความในใจแต่บางคนกลับไม่เคยพูดคำว่ารักออกไป
แน่นอนเมื่อเวลาผ่านไป ในวันที่บรรยากาศพาให้นึกถึงเรื่องในอดีต เรามักคิดถึงใครบางคน พร้อมกับก่นด่าตัวเอง เสียดายที่ปล่อยให้โอกาสเดียวในชีวิตผ่านลอยไป
แต่เดี๋ยวก่อน ถ้าวันหนึ่งเขาหรือเธอคนนั้นซึ่งเป็นรักแรกของคุณปรากฏตัวขึ้นมาล่ะ เคยคิดกันบ้างหรือไม่ว่าคุณจะทำอย่างไร
ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นกับ ซึงมิน (ออมแทอุง แสดงเป็น ซึงมิน ในวัยผู้ใหญ่ ) หนุ่มสร้างบ้านในหนังเรื่อง Architecture 101 หลังจากเวลาผ่านไป 15 ปี ซอยอน (ฮันกาอิน แสดงเป็น ซอยอน ในวัยผู้ใหญ่) สาวครูสอนดนตรี รักแรกในวัยมหาลัยของเขาโผล่เขามาที่บริษัทพร้อมกับแสดงความจำนงขอให้เขาออกแบบบ้านให้(อันที่จริงคือการซ่อมบ้านเก่าให้กลับมาใหม่)
ซึงมิน ตื่นเต้นและสับสน การพบกันของทั้งคู่พาพวกเขาย้อนเวลาไปในช่วงฤดูใบไม้ร่วงเมื่อ 15 ปีก่อน ซึงมิน หนุ่มสถาปัตย์ (ลีแจฮุน แสดงเป็น ซึงมิน ในวัยรุ่น) ตกหลุมรัก ซอยอน (ซูจี แสดงเป็น ซอยอน ในวัยรุ่น) สาวเอกดนตรีที่มาลงเรียนวิชากับคณะของเขา บังเอิญว่าบ้านของพวกเขาอยู่ใกล้กัน ซึงมิน จึงแอบมอง ซอยอน ตลอดทาง
วันหนึ่ง ซอยอน เอ่ยปากทัก ซึงมิน หลังบังเอิญเจอกันที่สวนสาธารณะ เขาออกมาถ่ายรูปทำการบ้าน เธอกับเขาค้นพบบ้านร้างเก่าหลังหนึ่ง ซอยอนบังคับให้ ซึงมิน ช่วยทำความสะอาด ต่อมาความสนิทของทั้งคู่เพิ่มมากขึ้น ซึงมิน คิดว่าเธอก็มีใจให้เขาเหมือนกันจึงนัดเจอกับ ซอยอน ที่บ้านหลังนี้ในวันหิมะแรกของปีเพื่อบอกรักเธอ ทว่า ด้วยความเข้าใจผิดหลายอย่าง ทำให้เขาไม่ได้ไปตามนัด
กลับไปที่ปี 2012 ซอยอน ตกใจเมื่อรู้ว่า ซึงมิน มีแฟนแล้วและกำลังจะแต่งงานกัน งานสร้างบ้านเดินหน้าไปเชื่องช้ามาก ผิดกับความสัมพันธ์ของ ซึงมิน กับ ซอยอน ที่กลับมาสนิทกันอย่างรวดเร็วอีกครั้งจน ซึงมิน เริ่มมีปัญหาทะเลาะกับแฟนสาวเพราะโปรเจกต์นี้กระทบกับงานแต่งและแพลนบินไปเมืองนอกของทั้งคู่ วันที่บ้านเสร็จสมบูรณ์ ซอยอน สารภาพรักกับ ซึงมิน ขณะที่เขาเองก็เริ่มหวั่นไหวไปกับรักครั้งแรก
แม้ว่าพล็อตของหนังอาจจะธรรมดา แต่การนำเสนอปัญหาระหว่างเรื่องในอดีตกับปัจจุบันก็ทำออกมาได้ดี ค่อยๆเฉลยปมต่างๆที่ผูกเอาไว้ แถมยังทิ้งบางปมไว้ให้คนดูคิดเอาเอง ส่วนนี้ต้องชื่นชม ลียงจู ผู้กำกับและคนเขียนบท
การถ่ายภาพและบรรยากาศในหนังละเมียดละไม เนื้อหาไม่ฟูมฟาย แต่เศร้าแบบเรียบๆเหงาๆ ชวนให้เรากลับไปคิดถึงรักครั้งแรกของตัวเอง ด้านการแสดง ฮันกาอิน โดดเด่นที่สุด มาดนางพญาของเธอในตอนต้นที่เปลี่ยนมาเป็นสาวหวานที่อ่อนไหวในความรักทำได้น่าประทับใจ ขณะที่ ออมแทอุง ก็ทำได้ดีในบทหนุ่มเปิ่นผู้แสนจะถ่อมตัว สำหรับคู่วัยรุ่นนั้น แสดงออกมาได้น่ารัก สมวัย เช่นกัน
บทสรุปของหนังแม้จะไม่ได้สวยเหมือนนิยาย แต่สิ่งที่เกิดขึ้นก็งดงามและมีเป็นความจริงสูง ผู้ชมมีทั้งคนที่อิ่มเอมและคนที่นํ้าตาซึม อยู่ที่ว่าคุณชอบอารมณ์รักแบบไหน
รักแรกที่อยู่ในความทรงจำ น่าจะสดใสและสวยงามกว่า รักแรกที่หวนกลับมา เหมือนกับการสร้างบ้าน บ้านที่ทำขึ้นใหม่ ย่อมดูดีมีรากฐานที่มั่นคงกว่าบ้านผุพังที่ซ่อมใหม่ เว้นเสียแต่ว่า บ้านเก่าหลังนั้นมีเรื่องราวที่ดี ควรค่าแก่การชุบชีวิตมันขึ้นมาอีกครั้ง
By : นกไซเบอร์
ติดตามต่อได้ที่ : http://cyberbird.exteen.com/20121102/architecture-101-3
สิทธิโชติ สุภาวรรณ์ (นกไซเบอร์ )
จบด้านขีดๆเขียนๆ ตอนนี้ทำงานเกี่ยวกับโลกไซเบอร์ เป็นคนชอบดูหนังมาก ดูได้ทุกแนว เมื่อดูจบแล้วมีอะไรค้างคาในใจก็จะมาระบายออกลงในบล็อกส่วนตัวเงียบๆ ใช้นามปากกาว่า นกไซเบอร์
