อีโรติคจนโลกแตก

โลกจะอวสานจริงหรือ? คำทำนายเรื่องวันสิ้นโลกนี้ มาจากวันในปฏิทินของชาวเผ่ามายัน (ชาวเผ่าโบราณที่อาศัยอยู่ในทวีปอเมริกาตอนกลาง)
ซึ่งจะสิ้นสุดลงในวันที่ 21 ธันวาคม ปีคศ. 2012   21 ธันวาคม 2555

หรือ 21-12-2012 จะใช่วันสิ้นโลกจริงหรือ?* หาคำตอบได้ที่ อาร์ทเทอรี่ โพสโมเดิ้น แกลเลอรี่

อาร์ทเทอรี่ โพสโมเดิ้น แกลเลอรี่ ส่งท้ายปีเก่าด้วยนิทรรศการแห่งปี “อีโรติคจนโลกแตก” โดย วสันต์ สิทธิเขตต์ ศิลปิน นักกวีและนักเคลื่อนไหวทางสังคม ที่มีผลงานแสดงอย่างต่อเนื่อง ทั้งในประเทศและต่างประเทศ

ผลงานล่าสุดที่ได้รับเชิญคือการแสดงศิลปะหนังตะลุงที่งาน “MAGIC International Art Exhibition” ShenZhen, China และในครั้งนี้วสันต์ สิทธิเขตต์ ผู้มีฉายาว่า ปิกัสโซ เมืองไทย ได้สร้างสรรค์ศิลปะในสื่อสมัยใหม่ new i pad ในการวาดลวดลายเส้นสี แสดงความเป็นอิมเพรสชั่นนิส ศิลปินร่วมสมัย ได้อย่างลงตัว

งานเปิดนิทรรศการในวันศุกร์ที่ 21 ธันวาคม 2555 เวลา 19.30 น. ขอเชิญทุกท่านร่วมชมงานวาดลายเส้นจาก new i pad  ทั้ง 1,000 ชิ้น ในวันเปิดนิทรรศการ

วสันต์ สิทธิเขตต์ 

ฉันทำงานชุดนี้ บอกเล่าเรื่องราวของชีวิตธรรมดาๆ เกิดมาเดียวดาย เดินทางไปในสังคมคน ที่แต่ละคนดำรงอยู่ในพื้นที่ของตนเอง เวลาชีวิตมีจำกัด และไม่มีใครเลือกเกิด แต่ก็เกิดมาแล้ว มีชีวิตอยู่ มีความรู้สึกนึกคิดตามแต่ประสบการณ์เรียนรู้ในสภาพแวดล้อมจำกัด ชีวิตแบ่งออกเป็นเพศสภาพ สัญชาติญาณเอาตัวรอดกลัวทุกข์ แสวงสุข กลัวเจ็บกลัวตายกันทุกคน ความหวัง ความคาดหวัง ความสมหวัง ความผิดหวังมีอยู่ในแต่ละชีวิต แต่เรามาร่วมอยู่ในสังคมเดียวกัน พูดภาษาเดียวกัน เข้าใจกันบ้าง ไม่เข้าใจกันบ้างเป็นธรรมดา กว่าจะเติบโตเป็นคน รู้ภาษาคนต่างเรียนรู้ตามรสนิยมของชุมชนที่ตนดำรง ตามสภาพแวดล้อมและความชอบชังส่วนตัว ดูเหมือนเราไม่มีความเกี่ยวข้องใดๆกันเลย โดดเดี่ยวเดียวดาย หลับฝันไปคนเดียว เหมือนไม่มีจุดหมายใด แค่หายใจ เคลื่อนไหวทำมาหากิน เพื่อมีที่พักผ่อน เสื้อผ้าอาหาร และยารักษาโรคยามเจ็บป่วย บทสนทนาประจำวัน และสิ่งบันเทิงเริงใจให้ลืมทุกข์ในชีวิตน่าเบื่อหน่าย เราจึงขวนขวายหา สิ่งมาแต่งเติมชีวิตตนให้คลายหม่นหมองไปวันๆ การงาน อาชีพอันจำเป็นเพื่อหล่อเลี้ยงลมหายใจ หาสังคมของตน วนเวียนอยู่อย่างนี้ ฉันกำลังเพ่งมองตรองตริ แค่มีชีวิตอยู่เฝ้ามอง ทำความเข้าใจความสับสนอลหม่านของสังคมรอบตัว ความสามารถเล็กๆน้อยๆที่พอมี คือวาดภาพแสดงความคิดของฉันที่มีต่อชีวิตตนเองและ สังคมที่ฉันต้องทนอยู่ เพียงแค่นี้ อาจเป็นเรื่องปลอบใจตน ว่า ลมหายใจที่มียังมีความหมายอยู่บ้าง

หากงานที่ฉันสร้างนี้ ปลุกปลอบประโลมชีวิตคนอื่นได้แม้เพียงน้อยนิด ทั้งที่ฉันเองคิดเสมอว่า ปัจเจกคือทุกคน แต่เราก็แยกจากกันจนแปลกหน้า ความรัก ความเห็นอกเห็นใจกัน นั้นกระมัง ที่พอจะพาเราเข้ามาใกล้กันได้บ้าง นิทรรศการในครั้งนี้ฉันเลือกใช้เครื่องมือวาดในไอแผดเป็นส่วนใหญ่แล้ว มาพิมพ์ลงบนแคนวาส และกระดาษอย่างดี ด้วยเทคนิคพิมพ์สีชั้นสูง เสมือนเป็นภาพพิมพ์ปานนั้น ฉันเขียนเรื่องราวเรือนร่างเปลือยเปล่า และใบหน้าของคนไร้ชื่อ (เราทุกคนมีชื่อ) ไม่ใช่คุณ ไม่ใช่ฉัน ไม่ใช่ใครสักคนบนโลกใบนี้ จำลองชีวิตคนทั้งหลายในรูปร่าง ที่เป็นเหมือนคุกขัง ความคิด อารมณ์รู้สึกหลากหลาย รัก โลภ โกรธ หลง เกลียด กลัว เหงา พอใจไม่พอใจ ชีวิตที่สัมพันธ์กับโลกภายนอก และเวลา ที่กัดกินชีวิตไปทุกขณะ ฉันพยายามจะจับต้องสิ่งที่เราเรียกว่าชีวิต ที่เต็มไปด้วยกิเลสตัณหา และกามวิสัยกระมังที่ขับเคลื่อนชีวิตทั้งหลายให้ดิ้นรนทนกระเสือกไป หวังได้เสพย์เร้ารื่นรมย์ทางเพศสมหวังบ้างผิดหวังบ้าง แปลงเรือนร่างให้สวยงามเพื่อ เย้ายวนล่อลวงให้ร่างอื่นมาชื่นเชยชิดชมสมพาส หรือไม่ก็ต้องหาทรัพย์สร้างตนให้มั่งคั่งหวังหาคู่มาสู่สม ขับเคลื่อนไปตามแรงแห่งหื่นเพศรส ที่ปรุงแต่งตามทำนองของสังคมตน และในยุคดิจิตอลความจริงลวงครองโลก ทางหนีทีไล่ให้หลบซ่อนเสาะหาโลกส่วนตัวที่โหยหามีมากมายในโลกอินเทอร์เน็ต เราสามารถร่วมรักทางดิจิตอลออนไลน์ได้ 24 ชั่วโมง จึงงานนี้ไม่มีการเมือง เป็นเรื่องชีวิตล้วนๆ ที่ตื่นตระหนกกับการสิ้นสุดของโลก ที่ใครไม่รู้ หรือว่ารู้ว่า มันจะต้องจบลงในปีนี้ 2012 วันที่ 21 ธันวา ฉันจึงเลือกเปิดนิทรรศการ งานแสดง ในวันนี้ เพื่อจะได้จบหรือไม่จบ โลกจะสุดสิ้นหรือไม่สุด คนจะมีอยู่หรือไม่มี คนยังสังวาสกันทุกวันคืน และมีชีวิตเด็กทารกเกิดใหม่มากมายในโลกนี้ ขอทุกคนเดินทางชีวิตโดยสวัสดิ์ภาพ-เอวังฯ

วสันต์ สิทธิเขตต์
13 พฤศจิกายน 2012

*ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับวันสิ้นโลก
http://blog.eduzones.com/ampgot/15054

นิทรรศการ : “อีโรติคจนโลกแตก”
ศิลปิน : วสันต์ สิทธิเขตต์
วันที่ : 21 ธันวาคม 2555 – 21 มกราคม 2556
สถานที่ : อาร์ทเทอรี่ โพสโมเดริ์น แกลเลอรี่
ติดต่อโทร : 02-635-3133, 087-112-7774
อีเมล์ : beeartery@gmail.com